از ابتدای حیات بشر تا کنون، ساختمان‌سازی دستخوش تحولات بسیار زیادی بوده است که همگی این تغییرات در مسیر زندگی راحت‌تر افراد قرار دارد. همچنین توجه به زیبایی فضا نیز از تمایلات روحی انسان بوده و در سرشت انسان نهادینه شده است. بنابراین از گذشته تا به امروز بشر در زیباتر کردن فضای زندگی خود تلاش کرده و در این راستا، صنایع جدیدی را ابداع نموده است.

سفال، پدر تولید کاشی سرامیک در ایران

یکی از تغییرات محسوس و شگفت‌انگیز در صنعت مصالح ساختمانی،‌ سفال است. سفال‌ها در ابتدا و در سال‌های زیادی قبل از میلاد مسیح از خاک و گلی که از کف رودخانه به دست می‌آمد و توسط قالب‌هایی شکل داده می‌شد به صورت کاملا دستساز تولید و در مقابل آفتاب خشک می‌شدند. اما برای زیبایی بیش‌تر این محصولات روی آن‌ها نقش‌هایی با ظرافت ایجاد شده و توسط رنگ به زیبایی بیش‌تری می‌رسید. در ایران نیز خاک رس را برای چسبندگی بیش‌تر با موادی مانند کاه ترکیب می‌کردند و سفال می‌ساختند. اما این سفال تولید شده کیفیت و دوام بالایی نداشت و به سادگی دچار آسیب می‌شد.

انسان پس از مدتی دریافت که با حرارت دادن سفال تولید شده می‌تواند استحکام و دوام محصول را بالاتر ببرد. به همین دلیل اقدام به ساخت کوره کردند و کوره‌هایی گنبدی‌شکل برای این منظور ساخته شد. اما دمای کوره‌ها قابل کنترل نبود و همین مسئله موجب تولید سفالی نامرغوب با سطحی متخلخل می‌شد. پس از گذشت سال‌ها و آزمون و خطای زیاد در این راستا،‌ سفال با کیفیت و دوام بالا تولید شد و برای دوام بیش‌تر روی این سفال‌ها از لعاب استفاده کردند. چرخ‌های سفالگری نیز ابتدا در تمدن‌هایی نظیر یونان ابداع شده و از آن در تولید ظروف استفاده می‌شد.

با استفاده از چرخ‌های سفالگری، تولید ظروف بسیار راحت‌تر و زیباتر انجام می‌گرفت و با قرار گرفتن لعاب روی ظروف و پخت در کوره، به دوام این محصولات افزوده می‌شد. در ایران نیز در قسمت‌های کویری و بخش‌های مرکزی،‌ سفال‌هایی با قدمت هشت هزار ساله وجود دارد که نشانه داشتن ریشه عمیق این هنر در کشور است. کلمه سفال به هر نوع شی تولید شده از خاک‌های ثانویه (شناخته شده‌ترین: خاک رس) اطلاق می‌شود که در حرارت بالا پخته شده و دارای سطحی متخلخل است. اغلب افراد به محصولاتی فاقد لعاب سفال می‌گویند اما این کلمه محصولات لعابدار را نیز در بر می‌گیرد.

برای مطالعه ادامه مطلب در لینک زیر وارد شوید :

کاشی سرامیک